non atopei ningunha foto de Sole, pero a eles tres, amigos de Susa que non se viran case desde os anos de instituto, non sei como agradecerlles os bos momentos que lle fixeron pasar cada vez que ela ingresaba no hospital, o cariño e a alegría que transmitían...
3 comentarios:
imprescindibles.
Un beso muy fuerte!
Un placer y un consuelo recordar a los que estuvieron siempre cerca.
Sobre todos en los momentos más difíciles.
Besos sinceros, amiga.
La cámara capturó 1/50 de segundo para siempre. ¿Podremos algún día capturar el tiempo y hacer lo que se nos antoje con él?
BKS
Publicar un comentario