15 may 2009

á hora da verdade...dá igual quen goberne?!



Teño a desgracia de ser funcionaria no Concello de Santiago ( PSOE, BNG ); ó que tiven que demandar por acoso laboral vertical. Sí, señoras e señores, ¡ unha vai a traballar e acaba nos tribunais !. Eles que tanto predican o respecto, a tolerancia, a dignidade e igualdade da muller e bla, bla, bla, resulta que cando o teñen que aplicar parece ser que só e cousa á que teñen dereito os amigos.
Denunciei a nivel interno un caso de acoso laboral de 5 compañeiro presentando un informe no que redactaba todas as vexacións que tiven que soportar ( aillamento, intimidacións, pecháronme en horas de traballo nas instalacións e á hora de saída, colocaron calendarios de chicas semiespidas nos vestiarios, unha patada, , etc.... ). O Concello abre unha investigación para aclarar os feitos na que saltáronse as normas legais máis esenciais, e todo o que eu dixen caía en saco roto. De denunciante paso a ser denunciada como acosadora. A resolución do Concello de dita investigación di: primeiro que todo esto prescribiu ( cando eu sigo presentando informes do acoso destes señores incluso durante a investigación ); segundo que non é acoso laboral, senón faltas leves ( ¡ unha patada falta leve ! ). E terceiro, para máis inri, tamén acordan facer unha avaliación psicosocial de mi persoa. Deciden cambiarme de posto de traballo e agora traballo soa. Interpoño un recurso de reposición ó que non se me contesta co que non me queda outra opción que demandar ó Concello e me vexo metida nun contencioso administrativo tendo que pagarme eu do meu peto o meu avogado e procurador mentras ós meus acosadores os defende o avogado do Concello cos cartos dos seus impostos señoras e señores. A realidade supera a ficción ¿ non lles parece ?. O xuicio vaise celebrar o 8 -6 - 2009.

Carta para a prensa de Margarita Echave Durán

Marga es la amiga de mi hermana que la acompañó y le hizo pasar los mejores momentos cuando estaba ingresada en el hospital, dispuesta siempre a ayudar, aparecía sin que nadie se lo pidiese. Franca, abierta, alegre, solidaria, ecologista, comprometida con todas las causas, consecuente con sus principios-que ni come pulpo porque prevalezca la especie-yo la llamo la guerrera de las flores. Trabaja en un entorno totalmente masculino y carga con un caso de acoso desde hace unos cuantos años.
Como pelea sola, no pertenece a ningún partido político, asociación o cualquier otra organización que suponga un grupo de presión sobre el poder, ya sabemos que individualmente, resulta mucho más difícil ejercer nuestros derechos, se enfrenta a un expediente contencioso administrativo contra el concello de Santiago de Compostela, gobernado por el psoe en coalición con el bng.

Individuo a individuo, persona a persona, yo, desde aquí, como amiga y mujer, le presto mi voz y lo que haga falta.

Mil besos para ti, Marga!

ÁNIMO!

SÍ, SE PUEDE!

(podéis apoyarla dándole toda la publicidad posible a su carta, gracias! y si se os ocurre algo más o mejor, me lo decís que yo me apunto también.)

5 comentarios:

manuel_h dijo...

bueno, yo creo que no da igual, pero cabrones los hay por todas partes. Le deseo suerte a tu amiga.

besos

ybris dijo...

Vaya si me da rabia leer esto tan creíble como escrito desde tan cerca.
Como Manuel, yo creo que no tiene que ver con partidos sino con injustos y despreciables prepotentes.

Mis mejores deseos para ella. Algo diré en cuanto se me ocurra.

Besos.

thirthe dijo...

claro que no da igual, es decir, no da del todo igual, pero para ello hay que insistir tanto!!

lo que sí es cierto es que es demasiado difícil andar por libre, eso no lo entienden ni los unos ni los otros

besos y gracias por vuestra solidaridad

mad dijo...

Seguramente tenga mucho que ver con "el andar por libre"...
Algo se hará...
Beixos

thirthe dijo...

si, de eso se trata, de que ella anda por libre y no se corta cuando tiene que decir lo que piensa. No es aduladora ni trepa ni pelota y mantiene la buena rebeldía de antaño.

el expediente administrativo está en marcha, el juício se celebrará pronto y ella sólo quiere que se sepa. Para ello envía cartas a la prensa, las reparte en las manifestaciones...es decir, lo mismo que haría cualquier grupo o sindicato pero individualmente

merece ganar!!